- μπούσουλας
- ο(λ. ιταλ.)1. (ναυτ.), ναυτική πυξίδα.2. φρ., «Χάνω τον μπούσουλα», βρίσκομαι σε πλήρη σύγχυση.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
μπούσουλας
Look at other dictionaries:
μπούσουλας — ο (Μ μπούσουλας): ναυτική πυξίδα νεοελλ. φρ. α) «πάω με τον μπούσουλα» ενεργώ με περίσκεψη β) «χάνω τον μπούσουλα» πέφτω σε πλήρη σύγχυση. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. bussola] … Dictionary of Greek
μαγνήτις — μαγνῆτις, ἡ (ΑM) [Μάγνης] μσν. φρ. «μαγνῆτις λίθος»,η, και «μαγνῆτις πέτρα» ή, απλώς, «μαγνῆτις» πυξίδα, μπούσουλας αρχ. 1. η κάτοικος τής Μαγνησίας ή η προερχόμενη ή καταγόμενη από τη Μαγνησία («Μαγνήτις ίππος», Πίνδ.) 2. φρ. «μαγνήτις λίθος» ή … Dictionary of Greek
μπουσουλώ — άω (κυρίως για τα βρέφη) μετακινούμαι χρησιμοποιώντας και τα χέρια και τα πόδια, πάω με τα τέσσερα. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < μπούσουλας. Κατ άλλη άποψη, η λ. προήλθε από τη ρουμ. επιρρμ. φράση de a buşilea «με τα τέσσερα»] … Dictionary of Greek
μπούσουλος — και πούσουλος, ὁ (Μ) ναυτική πυξίδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < μπούσουλας, κατά τα πολλά ουσ. σε ος] … Dictionary of Greek
πούσουλας — ο, Ν ναυτική πυξίδα, ο μπούσουλας. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. bussola] … Dictionary of Greek
πυξίδα — η 1. θήκη από ξύλο πυξαριού, αλλ. κουτί. 2. η θήκη της μαγνητικής βελόνης ή και τα δυο μαζί ως ενιαίο όργανο, αλλ. μπούσουλας … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
